Bana hep aynı şiirleri yazdırdı

Konusu acı olan

Mısraları değişmedi

Her kelimede adı her harfte acısı…

Adı yokluk oldu garip gönlümde

Gözleri hasret dağıttı yüreğime

Vurulduğum gülüşü

Kara bulut oldu sevda tepelerine…

Kar yağdırdı gidişiyle

Bahar umutlarına…

Fırtınalar çalıyor kapımı

Uğultusu özlem olan

Alışır bu yürek üzülme

Dağlanacak elbet yokluğun ateşiyle

Ve gün gelecek

Kendisini bile unutacak

Sarhoş İstanbul gecelerinde…

Yeter Artık