Sen zindan bakışlım,
İsevi yanımın manastırı,
Musevi yanımın ağlama duvarı.
Beni sırılsıklam eden sağanağım,
Sonraysa sığınağım,
Merhametli ağacım.
Sen salkım söğüdüm,
Anamdan aldığım öğüdüm,
Ve mürdüm eriği gözlerin,
Sarkardı dallarda ümitlerin.
Sen ahir zamanın rüzgâr saçlı kızı,
Sen kanayan yaramın en derin sızısı.
Ve sen sevdiğim,
Unutma bir zamanlar açtığın yaraları!
Hikmet
Ne kadar da güzel anlatmışsınız,tebrik ediyorum,yüreğinize sağlık 🙂
Gülçin TUĞRUL
Teşekkür ederim, beğenmenize çok sevindim…