Yağmurlu bir günde tanımıştım seni

Elinde eskimiş, mavi çizgili bir şemsiye vardı.

Hızlıca yürüyordun yüksek taş kaldırımlarda

Bilmiyordum adını.

Niçin hızlı yürüyordun bilmiyordum.

Sonra benim gibi dedim

Benim gibi yağmurdan kaçıyorsun

Ellerin bu yüzden telaş içinde

Bu yüzden ıslanıyor gözlerin.

 

Yağmurlu bir günde tanımıştım seni

Boynumda el işi kalın bir atkı vardı

Koşar adım yürüyordum senin gibi

Lakin biliyordum nedenini

Neden hızlı yürüyorum, biliyordum

Kaçıyordum bu imkânsız, sırılsıklam şehirden

Daha az ıslanmak için kaçıyordum

Ve delicesine özlerken en kurak mevsimleri

Ben aslında sana, ben aslında bize yağıyordum.