Sahilde üstüne basa basa yürüdüğün

Kum tanelerinden daha küçük parçalara ayırdığın kalbim,

Yarım kalan hikâyemizle bitirecek bu hayatı.

Kaybetmekten korktuğumu her söylediğimde

Karanlığa karışan sen,

Unuttum artık dediğimde

Gün yüzüne çıkan yine sendin.

Ama biliyor artık kalbim

Bir daha dönmeyeceksin…

Gün geldi ne kalbimi alıp ona sahip olmayı bildin

Ne de onu bana bırakıp gitmeyi…

Bir gün: ”Ya kalbimi bana bırakıp git ya da ona sahip ol.” dedim…

SEN GİTTİN…

Onu bana bırakmadan ve parçalayarak gitmeyi tercih ettin.