Mutfaktayım.

Demlik bitmiş, yeni çay demleyip demlememe konusunda kararsız bir şekilde masada oturuyorum.

Bir ikindi vakti.

Güneş günler sonra bulutların kelepçesinden kurtulmuş, gökyüzünde özgür ve yalnız olmanın keyfini sürüyor. Ve heyecanını bizlerle paylaşıyor. Dünyanın bu tarafında gözden kaybolmasına saatler kala pencereden mutfağa,bana, konuk oluyor.

Lisan-ı Aşk’ta sessizlik hakim. Telefonlar daha az çalıyor. E-Posta trafiği azalmış durumda. Daha çok görüntülü konuşmalar hakim iletişime. Video konferanslar…

Ruhumuzun derinliklerinde sebepli kıpırdanmalar var. Yine bir sonbahar, yine bir hazan mevsimi lakin bir coşku var. Yolun giderek berraklaşmasından ortaya çıkan bir neşe…  Dup duru bir denizde bir gemi olmanın rahatlatan iklimi hakim.

Akreple yelkovan arasındaki rekabetin sürdüğü tam 334 gün.

Birileri geri sayım yapıyor.

-Uzaya mekik mi gönderiyoruz?

-Hayır. Yeni sayıyı yayınlayacağız.

Yazarların konuşmaları hep eksiltili cümlelerle dolu. Yüklemler anlam yüklenmesine dayanamayıp düşmüş durumda. Susmalar sebepsiz değil. Gözlerde bir parlama… 1’e 1 kalayı yaşıyoruz. 1lerle gidiyoruz. Lisan-ı Aşk 11. Sayısını çıkarıyor. 1 gibi  dimdik.

Geri sayım devam ediyor. 1.yıla 1 ay kaldı. 11.sayının çıkmasına ise 1…

Vakit tamam olmadan ben en iyisi bergamot aromalı bir çay demleyeyim. Hadi sizde… Lisan-ı Aşk en iyi çayla gider. 1e 1 kala bu sayfada çayı alın elinize ve açın 2.sayfayı.

İyi okumalar…