Ağaçtan düşen yaprak misali;

gergin ve kasvetliyim karanlık gecede.

Ne çeşit bir rüzgar silkeleyip uyandırdı

Beni derin uykumdan da habersizim…

Kör karanlıkta ,kanatlanırken bilmediğim diyarlara;

umutlarım, sevinçlerim, kederlerim

tarifi imkansız karakterler çiziyor bende;

ve anlık “ben” oluyorum…

Bıktım artık terazisi tutmayan “ben” den!

Ben artık kendi “BEN”liğime kavuşmak istiyorum…